تونل کارپال
سندروم تونل کارپال چیست؟
سندرم تونل کارپال (CTS) یک نوروپاتی ناشی از گیر افتادن عصب است که در اثر فشردگی عصب مدیان در حین عبور از طریق تونل کارپ مچ ایجاد می‌شود. CTS شایع‌ترین نوروپاتی گیر افتادگی عصبی است که ۹۰ درصد از نوروپاتی‌ها را تشکیل می‌دهد. علائم اولیه سندرم تونل کارپال شامل درد، بی‌حسی و پارستزی است. این علائم معمولاً با کمی تغییر در انگشت شست، انگشت اشاره، انگشت میانی و نیمه رادیال (سمت شست) انگشت چهارم ظاهر می‌شوند. درد همچنین می‌تواند به بازوی آسیب دیده تابش کند. با پیشرفت بیشتر، ضعف دست، کاهش هماهنگی حرکتی ظریف، کلافگی و آتروفی تنار ممکن است رخ دهد.
در شروع اولیه بیماری، علائم اغلب در شب هنگام دراز کشیدن ظاهر می‌شود و در طول روز تسکین می‌یابد. با پیشرفت بیشتر بیماری، علائم در طول روز نیز وجود خواهد داشت، به‌ویژه در فعالیت‌های تکراری خاص، مانند هنگام کشیدن نقاشی، تایپ کردن، یا بازی‌های ویدیویی، رانندگی.
اتیولوژی سندروم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال ناشی از افزایش فشار تونل کارپ و فشردگی عصب مدیان متعاقب آن است. شایع‌ترین علل سندرم تونل کارپال عبارتند از استعداد ژنتیکی، سابقه حرکات مکرر مچ دست مانند تایپ کردن، یا کار با ماشین و همچنین چاقی، اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید و بارداری.
علائم و معاینه بالینی
بیماران اغلب بی‌حسی، گزگز و درد را گزارش می‌کنند که در شب افزایش می‌یابد. ضعف، گرفتگی، و تغییرات دما نیز شکایات رایجی هستند. انگشت شست، انگشت دوم و سوم و نیمه خارجی انگشت چهارم معمولاً تحت تأثیر قرار می‌گیرند. علائم متناوب هستند و با فعالیت‌هایی مانند رانندگی، خواندن روزنامه و نقاشی کردن همراه هستند. علائم شبانه بیشتر مختص CTS است، به خصوص اگر بیمار علائم را با تکان دادن دست یا مچ تسکین دهد. CTS دوطرفه شایع است، اما معمولاً ابتدا دست غالب تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
آتروفی و ضعف لوبریکال‌های اول و دوم، اپوننس پولیسیس، ابدکتور پولیسیس برویس و فلکسور پولیسیس برویس ممکن است مشهود باشد.
فیزیوتراپی
در ابتدا، باید به بیمار آموزش داده شود که حرکات تحریک کننده حرکت مچ دست را اصلاح کند. این امر می‌تواند از طریق ارگونومی مناسب دست مانند قرار دادن صفحه کلید در ارتفاع مناسب و به حداقل رساندن خمش، امتداد، ربوده شدن، و افزایش دست هنگام تایپ باشد. توصیه می‌شود در صورت امکان فعالیت‌های تکراری را کاهش دهند.
- طب سوزنی جهت آزاد کردن عصب
- تکارتراپی جهت کاهش درد و التهاب
- لیزر پرتوان جهت کاهش التهاب وترمیم عصب
درمان دارویی
- تزریق استروئید
- داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
- گاباپنتین و پره گابالین، که در انواع مختلف دردهای نوروپاتیک استفاده می شوند، می توانند برای CTS استفاده شوند.
جراحی
- آزادسازی تونل کارپال
برای درک بهتری از مسیر عصب مدین و تونل کارپال، تصویر شماتیک آن را در کلیپ زیر را ببینید.
